Peter Stutchbury

Peter Stutchbury (1954, - ) , een van de leiders van een nieuwe generatie Australische architecten, wordt erkend vanwege zijn innovatieve benadering van duurzaamheid en design. Stutchbury werkt sinds 1981 met zijn bureau aan uiteenlopende projecten. Zijn werk wordt internationaal gepubliceerd en geprezen. Stutchbury heeft zowel nationaal als internationaal les gegeven. Hij is momenteel een Conjoint Professor aan de Universiteit van Newcastle, Australië en een van de vooraanstaande ‘masters’ bij de Architecture Foundation Australia.

Alain de Botton, auteur van 'The Architecture of Happiness', Hamish Hamilton, schreef in 2006 het volgende:

“Een deel van wat een gebouw zou moeten doen is de locatie weerspiegelen. Er is een mooi citaat van John Ruskin: “Een goed gebouw moet twee dingen doen: ten eerste moet het ons beschutten, ten tweede moet het tot ons spreken” en Ruskin zegt “Het moet ons vertellen over alle dingen waarvan wij denken dat ze het belangrijkst zijn en waar we vandaag aan herinnerd moeten worden.” Eén van de dingen waar we aan herinnerd moeten worden, is waar we nu zijn. Dat lijkt te zijn wat Peter Stutchbury heeft gedaan. Hij heeft ons een visie gegeven op wat Australië is, dat lijkt heel erg verleidelijk. Wat volgens mij opvalt aan de huizen van Peter is dat ze zijn gebouwd van vrij goedkope materialen, ruwe, gewone materialen. Dus hoewel de huizen er behoorlijk duur uitzien, of de mensen die er wonen behoorlijk welvarend lijken, weerspiegelen ze een Australische toewijding aan een soort democratische egalitaire geest."

Sinds 1995 heeft Stutchbury zijn bureau maar liefst 39 keer de zg ‘Australian Institute of Architects Awards’ gewonnen. In 2003 werd Stutchbury de eerste architect die zowel de ‘National Architecture Awards’ voor woningen als openbare gebouwen won. In 2005 herhaalde dit zich. In 1999 won hij de algemene ‘National Metal Industries Award of Excellence’ en in 2000 en 2008 de ‘Australian Timber Award’. In 2006 werd Stutchbury tweede bij de prijs “Innovative Architectures – Design and Sustainability” in Italië en in 2008 won zijn bureau de Internationale ‘Living Steel’ Competitie voor woningen met extreem klimaat in Rusland. Peter Stutchbury heeft werk tentoongesteld in Australië, Duitsland, Japan, Luxemburg, Frankrijk, Nieuw-Zeeland, Zuid-Afrika, Namibië, de VS en Slovenië en op de Architectuurbiënnale van Venetië in Italië.

De tijd die Peter tijdens zijn vormingsjaren in het woestijnland van West-NSW doorbracht, stelde hem in staat waardering te ontwikkelen voor de logica achter het Australische landschap en de gevoelige aard van de duurzaamheid ervan. Hij streeft ernaar de status en het respect dat de bredere omgeving verdient te verheffen tot de dagelijkse cultuur van architectonische disciplines. In 2001 leverde het werk van Peter Stutchbury er de belangrijkste bijdrage aan dat de Universiteit van Newcastle de National Environmental Banksia Award for Sustainable Development van de Australische premier won.

Tijdens een vervolgstudie in Australië en later ook in Ierland heeft Menno Lam het genoegen gehad om persoonlijk in contact te komen met deze gepassioneerde architect. Peter Stutchbury heeft samen met Richard Lepastrier een cruciale rol gespeeld bij het verfijnen van zijn visie op architectuur.